Przeciwdziałanie Mowie Nienawiści
W polskim kodeksie karnym mowa nienawiści nie jest przestępstwem jako takim, niemniej jednak istnieją przepisy, które umożliwiają walkę z tym zjawiskiem. Należą do nich m.in.: zniesławienie, uporczywe nękanie, poniżanie, znieważanie, czy kierowanie gróźb i życzenie śmierci.
Mowa nienawiści (ang. hate speech) jest zjawiskiem, które polega na używaniu języka w celu rozbudzenia, rozpowszechniania czy usprawiedliwiania nienawiści i dyskryminacji, jak również przemocy wobec konkretnych osób, grup osób, przedstawicieli mniejszości czy jakiegokolwiek innego podmiotu będącego „na celowniku” danej wypowiedzi. Akceptacja mowy nienawiści w wymiarze społecznym prowadzi do utrwalania się stereotypów, uprzedzeń. Może także prowadzić do tzw. przestępstw z nienawiści (ang. hate crimes).
W polskim kodeksie karnym mowa nienawiści nie jest przestępstwem jako takim, niemniej jednak istnieją przepisy, które umożliwiają walkę z tym zjawiskiem. Należą do nich m.in.: zniesławienie, uporczywe nękanie, poniżanie, znieważanie, czy kierowanie gróźb i życzenie śmierci. Są to zachowania wypełniające ustawowe znamiona czynu zabronionego, jak choćby:
-
Groźba karalna (art. 190 KK)
-
Uporczywe nękanie i wykorzystanie wizerunku (art. 190a. KK)
-
Znęcanie się (art. 207 KK)
-
Zniesławienie (art. 212 KK)
-
Znieważenie innej osoby (art. 216 KK)
-
Napaść z powodu ksenofobii, rasizmu lub nietolerancji religijnej (art. 257 KK)
-
Publiczne propagowanie faszyzmu, nawoływanie do nienawiści (art. 256 KK)
-
Złośliwe niepokojenie drugiego człowieka (art. 107 KW)
Walka z mową nienawiści i przestępstwami z nienawiści jest jednym z priorytetów działania polskiej Policji. W każdej komendzie wojewódzkiej/Stołecznej Policji funkcjonują koordynatorzy ds. profilaktyki przestępstw z nienawiści, koordynatorzy zajmujący się zwalczaniem przestępstw z nienawiści, a także pełnomocnicy ds. ochrony praw człowieka, którzy w codziennej służbie dokładają wszelkich starań, by skutecznie zapobiegać mowie nienawiści, zwalczać jej przejawy, a także edukować, zarówno społeczeństwo, jak i funkcjonariuszy zajmujących się tego typu problematyką.
(źródło: KGP)